HISTORIA FORTYFIKACJI XIX WIEKU
Niemiecka artyleria forteczna (Fußartillerie).


Uzbrojenie standardowych niemieckich fortów artyleryjskich, tzw. fortów Biehlera, można podzielić na dwie zasadnicze grupy: uzbrojenie defensywne i ofensywne.

UZBROJENIE DEFENSYWNE - działa małych kalibrów służące do obrony fortu, instalowane w kaponierach. Stosowano trzy rodzaje dział – 5-lufowe działka rewolwerowe kalibru 37mm Hotchkissa-Grusona, działo 5cm Grusona oraz działo 9cm Grusona.

Działko rewolwerowe kalibru 47mm skonstruowane zostało we Francji w zakładach Hotchkiss (amerykański inżynier Benjamin Hotchkiss [1826-?] przeniósł się do Francji, w 1867 otworzył pierwszą fabrykę w Route de Genesse w St.Denis pod Paryżem), składało się z 5 luf ze wspólnym zamkiem, osadzonych wokół osi. Po raz pierwszy zastosowane zostało w 1879 roku w umocnieniach Viller-le-Sec koło Toulu. W latach 1879-80 prowadzono w Niemczech próby licencyjnego działa doświadczalnego wyprodukowanego przez zakłady Grusona w Magdeburgu-Buckau, w 1885 próby strzelań granatami i kartaczami w wodnych fosach fortów w Strassburgu, od 1886 montowano w twierdzach (m.in. Fort X w Królewcu, w szybkim tempie wyprodukowano 1000 sztuk. Montowano na trzech łożach – naściennym (Wand-Lafette), kazamatowym oraz polowym 2-kołowym. W 1889 przyjęto je oficjalnie na uzbrojenie.

Ponieważ produkcja działek rewolwerowych nie zaspokoiła potrzeb, zakłady Grusona skonstuowały i podjęły produkcję jednolufowych działek kalibru 57mm, montowanych na kaponierowych łożach podobnych do łóż kazamatowych działek rewolwerowych.

Wspomniany królewiecki Fort X miał na uzbrojeniu 8 działek rewolwerowych 37mm (4 w kaponierze czołowej i 4 – szyjowej).

Trzecim działem stosowanym w kaponierach było 9cm działo Grusona na łożu kazamatowym tzw. ramowym (Rahmenlafette) z hydraulicznym opornikiem odrzutu.

W czasie pokoju uzbrojenie w fortach nie było zamontowane, np. w Strassburgu forty miały zazwyczaj po 4 działa 9cm, najczęściej nie miały działek rewolwerowych, czasem miały kilka alarmowych dział wałowych 15cm. Reszta uzbrojenia był zmagazynowana.

Jako UZBROJENIE OFENSYWNE używane były działa 9cm, 12cm, 15cm i 21cm, haubice oraz moździerze – nie wszystkie były nowych typów, wciąż używano starych dział niegwintowanych. Obsługa działa 12cm i 15cm składała się z 9 artylerzystów, a ciężkiego moździerza - 6.

Królewiecki Fort X miał na uzbrojeniu 4 działa 15cm z długimi lufami wzmacnianymi pierścieniami (Ring-Kanone, Ringrohr, R.K.) na łożach polowych oraz 6 dział 9cm. W rezerwie wojennej trzymano 6 dział 12cm, 6 dział 15cm z krótkimi lufami oraz 6 moździerzy 15cm z długimi lufami.

Większość artylerii wałowej montowana była na łożach kołowych, niektóre forty otrzymywały po jednym lub dwóch działach 15cm lub 21cm na stałych łożach typu nadbrzeżnego, montowanych na betonowo-granitowych stanowiskach z murowanym przedpiersiem. Łóż tego typu było kilka – dla armat 15cm, dla armat R.K. 21cm (łoże z 1869, zmodyfikowane w 1873), dla armat 21cm z lufą wzmocnioną płaszczem, dla moździerzy. Różniły się one od siebie nieznacznie, z wyjątkiem łoża moździerzowego o zupełnie innej konstrukcji. Długie działa 15 cm R.K. charakteryzowały się doskonałą przebijalnością pancerza, sprawdziły się w fortyfikacjach nadbrzeżnych, zatem w połowie lat 70-tych wprowadzono je na uzbrojenie fortów artyleryjskich, mimo, że napotkano na trudności związane z transportowaniem długich luf po rampach fortów przy pomocy lin i wielokrążków.

Spis treści:
działko 3,7 cm
armaty 5 cm
armaty 9 cm
armaty 10 cm
armaty 12 cm
armaty 15 cm
armaty 21 cm
haubice 15 cm
moździerze 21 cm
wozy obserwatorów
wozy amunicyjne
wozy transportowe
wozy saperskie
wozy kowalskie


Powrót
Powrót do artylerii


Mariusz Wojciechowski
POCZTA/MAIL
mariusz@mariwoj.pl