|
Do każdego z ośmiu pruskich Korpusów Armijnych przydzielono po jednym batalionie pionierów - powstały one w 1816 (jako Oddziały Pionierów - niem: Pionier Abteilung, w 1860 nazwano je Batalionami), parę kolejnych w 1866 roku, wszystkie rozwiązano w 1919 roku. W każdym batalionie były trzy kompanie. Stacjonowały w latach 1816-60 w następujących miejscowościach (w zależności od tego, gdzie prowadziły prace fortyfikacyjne):
- bradenburski Gwardyjski Batalion Pionierów - Kołobrzeg, Berlin, Spandau, Szczecin, Kostrzyn, Poczdam
- Wschodniopruski Batalion Pionierów Nr 1 "Fürst Radziwill" - Gdańsk, Grudziądz, Piława, Wisłoujście, Toruń, Królewiec, Lecko
- Pomorski Batalion Pionierów Nr 2 - Szczecin, Kołobrzeg, Stralsund, Grudziądz, Świnoujście
- Brandenburski Batalion Pionierów Nr 3 "Gustav von Rauch" - Kłodzko, Nysa, Erfurt, Koźle, Magdeburg, Torgau, Wittenberga
- Magdeburski Batalion Pionierów Nr 4 - Kolonia, Wesel, Minden, Jülich, Erfurt, Torgau, Wittenberga, Magdeburg
- Dolnośląski Batalion Pionierów Nr 5 - Głogów (1816-1919), Świdnica (1816-60), Srebrna Góra (1816-20), Poznań (1820-60), Toruń (1820-32)
- Śląski Batalion Pionierów Nr 6 - Magdeburg, Torgau, Wittenberga, Nysa, Kłodzko, Koźle, Srebran Góra, Świdnica
- Westfalski Batalion Pionierów Nr 7 - Koblencja, Ehrenbreitstein, Moguncja, Saarlouis, Luksemburg, Kolonia, Wesel, Jülich, Minden, Deutz
- 1. Reński Batalion Pionierów Nr 8 - Moguncja, Koblencja, Luksemburg, Saarlouis, Jülich
Od 1838 funkcjonowały dwie samodzielne pruskie Kompanie Pionierów, oddelegowane do twierdz krajów należących do Związku Niemieckiego (Luksemburga i heskiej Moguncji)
- 1. Kompania Rezerwowa - Luksemburg
- 2. Kompania Rezerwowa - Moguncja-Kastel
W 1866 roku powstały kolejne bataliony:
- Szlezwik-Holsztyński Batalion Pionierów Nr 9 - Rendsburg (Holsztyn)
- Hanowerski Batalion Pionierów Nr 10 - Minden
- Heski Batalion Pionierów Nr 11 - Moguncja
W latach przedwojennych kolejne, m.in.:
- Batalion Pionierów Nr 29 - Poznań (1912)
- 3. Reński Batalion Pionierów Nr 30 - Koblencja (1913)
|
