O uzbrojeniu fortów standardowych można przeczytać na osobnej stronie...
24 czerwca 1872 roku twierdza Poznań została przez powołaną w 1869 roku przez Związek Miast-Twierdz komisję zaklasyfikowana do grupy twierdz I klasy, przeznaczonych do modernizacji, co w praktyce równało się budowie pierścienia fortów standartowych. Do grupy tej należały twierdze: Kolonia, Koblencja, Moguncja, Rastatt, Ulm, Wilhelmshaven, Düppel-Sondenburg, Friedrichsort, Magdeburg, Spandau, Kostrzyn, Świnoujście, Głogów, Nysa, Toruń, Piława, Królewiec, Kłajpeda, umocnienia Cuxhaven koło ujścia Łaby i Beestemünde koło ujścia Wezery.
Decyzja o modernizacji poligonalnej twierdzy Poznań w systemie fortowym została podjęta 24 (26?) czerwca 1872 roku (tego samego dnia zdecydowano też o modernizacji Torunia i Kostrzyna), projekt generalny zatwierdzony 9 (1?) lipca 1873, plan fortu standardowego opracowany w roku 1873, a zatwierdzony 16 listopada 1875, projekt otoczenia miasta pierścieniem 9 artyleryjskich fortów głównych i 3 artyleryjskich fortów pośrednich (Zwischenwerk) zatwierdzony 24 lutego 1876 roku.
Projekty poszczególnych fortów zatwierdzono: VII, VIII i IX - w 1876, IXa i IVa - 1877, V - 1877-78, I, II, III, IV, VI, VIa - 1878.
Jacek Biesiadka, Mariusz Wojciechowski
Poznań-Słupsk 1999
mariusz@mariwoj.pl |