|
FORMACJE WOJSKOWE GARNIZONU TWIERDZY POZNAŃ |
KAWALERIA |
Kawaleria nie była zbyt liczna:
1. Przyboczny Pułk Huzarów | 1815-1817 |
6. Pułk Ułanów | 1817-31 |
7. Pułk Ułanów | 1831-52 |
2. Przyboczny Pułk Huzarów | 1852-1901 |
Mieszany Pułk Strzelców Konnych | 1901-1905 |
1. Pułk Strzelców Konnych | 1905-1914 |
PIECHOTA |
Poniższe pułki piechoty stacjonowały w Poznaniu (podano daty graniczne, nawet jeśli dotyczą tylko części pułku):
5. Pułk Piechoty | 1815-17, 1848-51 |
6. Pułk Piechoty | 1817-20[?], 1830-36, 1851-55 |
7. Pułk Piechoty | 1830-51[?], 1855-60 |
8. Pułk Piechoty | 1848-51 |
10. Pułk Piechoty | 1855-60 |
11. Pułk Piechoty | 1851-55 |
18. Pułk Piechoty | 1820-49 |
19. Pułk Piechoty | 1817-30, 1836-48 |
46. Pułk Piechoty | 1860-1914 |
47. Pułk Piechoty | 1864-66, 1887-1914 |
50. Pułk Piechoty | 1866-71 |
52. Pułk Piechoty | 1864-66 |
99. Pułk Piechoty | 1881-87 |
155. Pułk Piechoty | 1897 |
6. Pułk Grenadierów | 1860-1914 |
12. Pułk Grenadierów | 1860-1914 |
37. Pułk Fizylierów | 1866-81 |
Pułk piechoty składał się z trzech batalionów (niekiedy z dwóch piechoty [Infanterie] i jednego fizylierów [Füsiliere]), przy czym regułą było oddzielne stacjonowanie poszczególnych batalionów w różnych miastach.
Piechota składała się z pododdziałów kilkunastu różnych pułków piechoty i grenadierów, które stale się zmieniały, poszczególne bataliony jednego pułku z reguły stacjonowały w różnych miastach. Stale stacjonowało przynajmniej kilka batalionów: 1815-18 - 2, 1818-64 - 5-7, 1864-1914 - 10-12.
Zestawienie ilościowe batalionów:
ARTYLERIA POLOWA |
Od roku 1816 do około 1860 w twierdzy stacjonował jeden oddział artylerii polowej (1. Feldartillerie-Abteilung), składający się z jednej kompanii konnej i trzech pieszych. W roku 1860 istniały już dwa oddziały składające się razem z sześciu baterii. W latach 1871-81 funkcjonował tylko jeden oddział. Pełny pułk artylerii polowej utworzono dopiero w 1888 roku (20. Pułk Artylerii Polowej).
Warto wspomnieć, że w skład koblenckiej VIII Brgady Artylerii oprócz 3 oddziałów (każdy 3 kompanie piesze i 1 konna) wchodziła jedna kompania rzemieślnicza (Handwerkerkompanie).
20. Pułk Artylerii Polowej | 1888-1914 |
ARTYLERIA FORTECZNA |
W roku 1860 istniały dwie kompanie artylerii fortecznej, trzecia powstała w 1865, połączone zostały w pułk artylerii fortecznej w roku 1881 (5. Pułk Artylerii Fortecznej).
Najwyraźniej była to w Prusach standardowa droga rozwojowa artylerii fortecznej, gdyż np. w Koblencji w 1816 istniały dwa Oddziały Artylerii Fortecznej (1., 2. Fussart.-Abteilung) należące do 1 Reńskiej Brygady Artylerii. Dopiero w 1864 utworzono z nich 8. Reński Pułk Artylerii Fortecznej (Rheinisches Festungs-Artillerie-Regiment No.8), dodając mu trzeci batalion. Dopiero później pułk ten przemianowano na 8. Pułk Artylerii Fortecznej (Fuß-Artillerie-Regiment No.8).
5. Pułk Artylerii Fortecznej | 1881-1914 |
PIONIERZY |
Od roku 1820 niezmiennie stacjonował jeden oddział pionierów (5. Oddział, w 1860 przemianowany na 5. Batalion Pionierów) - przynajmniej do 1904, prawie na pewno aż do 1914. Drugi oddział powołany został dopiero w 1912 roku (29. Batalion Pionierów).
TABORY |
Od roku 1853 stacjonował jeden batalion taborów składający się z dwóch, od 1887 z trzech, a od 1912 z czterech kompanii (5. Batalion Taborów).
Warto wspomnieć tutaj, że oddziały taborowe funkcjonowały w Prusach przynajmniej od 1834 roku. W 1853 utworzono etatowe kadrowe oddziały przy poszczególnych Korpusach Armijnych, a trzy lata później przekształcono je w bataliony. W czasie pokoju jedna kompania 8. Batalionu Taborów w Koblencji składała się z 3 oficerów, 6 podoficerów, 21 żołnierzy i 6 koni. Później w batalionach tworzono drugie (8.BT w 1860) i trzecie kompanie (8.BT w 1887), a nawet niepełne czwarte (np. 4. Szwadron w 8.BT w 1913).
RÓŻNE ODDZIAŁY WOJSKOWE |
Niektóre inne, niekoniecznie związane z Poznaniem, pruskie pułki istniejące w 1815: 2 pułk gwardyjski (Garde-Regiment zu Fuß), pułki piechoty 13-26, 28pp, 29pp, pułki huzarów 10-14 (Husaren-Regiment Nr.10-14).
W 1866, w przeddzień wojny z Austrią, w skład V Korpusu wchodziły m.in: 37pp (Rawicz, Wołów, Krotoszyn; na pocz XXw Krotoszyn, po wojnie 1866 pułk nosił imię von Steinmetz), 38pp, 46pp, 47pp (Görlitz, Jelenia Góra, Lwówek Śląski; potem Poznań i Śrem), 52 pp (potem w III K.A.), 58pp, 1 pułk ułanów (Milicz, Krotoszyn, Zduny, Ostrów; potem Milicz i Ostrów), 6 pułk grenadierów i 7 pułk grenadierów (Legnica).
W 1914 roku stacjonowały w Poznaniu: 10 Dywizja Piechoty, a w jej składzie 19 i 20 Brygada Piechoty, 6 Pułk Grenadierów, 1 Pułk Strzelców Konnych, 20 Pułk Artylerii Polowej (Lekkiej = Feldartillerie, przy Magazynowej), 24 Pułk Artylerii Polowej (przy Magazynowej - w 1918), 5 Pułk Artylerii Fortecznej (Fußartillerie, na Sołaczu), 29 batalion pionierów (na Wildzie), 5 Batalion Taborów, oddziały Landsturmu w Forcie Roon (w 1918), część 2 Batalionu Lotniczego (Flieger Bataillon na Ławicy), jedna kompania 5 batalionu sterowcowego (na Winiarach), 8 kompania telefonii (łączności) fortecznej (telegraf w Forcie Winiary), kompanie wartownicze w barakach koszarowych przy Bramie Dębińskiej oraz 1. Inspekcja Kawalerii i jak zawsze, 3. Inspekcja Forteczna.
Warto wspomnieć, że w skład niemieckiego korpusu armijnego, a Poznań był przez cały XIX wiek siedzibą dowództwa V Korpusu Armijnego, wchodziły dwie dywizje piechoty, każda składająca się z dwóch brygad piechoty (brygada składała się z dwóch pułków) i jednej brygady kawalerii. W siłach korpusu znajdowała się ponadto brygada artylerii, batalion pionierów i batalion taborów.
W przeddzień wybuchu powstania wielkopolskiego w 1918 roku:
mariusz@mariwoj.pl |